ديـگر هيـچ مـزه اي دلچســب نـخواهد بـود
چـرا که من ، تـمام حــــسّ چشايـي ام را
روي لبـانـش جـا گـذاشتـم . . . !
گاهى تنهايى آنقدرقيمت داردكه دررابازنميكنم حتى براي"تو"
خداوندا، جاي سوره اي به نام “عشق” در قرآن تو خاليست
که اينگونه آغاز شود :
و قسم به روزي که دلت را ميشکنند و جز خدايت مرهمي نخواهي يافت
